SEDAŞ, sevincimizi kursağımızda bıraktı!

Kuraklık kapımıza dayanmıştı.

Dört gözle yağmur yağsın, kar yağsın diye bekliyorduk.

Nihayetinde kar yağdı.

Beyaz bir örtüyle kaplandı Kocaeli.

Çiftçi sevindi, vatandaş sevindi, hepimiz sevindik.

Tam kar sevincini yaşayacaktık ki, bu sevincimiz kursağımızda kaldı.

Birçok ilçede elektrikler kesildi.

Saatlerce gelmedi.

***

Oysaki çok da fazla yağmamıştı.

Kar sevinç olmaktan çıkıp çileye dönüştü.

SEDAŞ, sevincimizi kursağımızda bıraktı.

Pandemi, mandemi dinlemeden, faturasını geciktiren vatandaşın elektriğini kesen SEDAŞ, azıcık kar yağınca felç oldu.

Özelleştirme sonrası kalın kalın faturaları kapımıza asan SEDAŞ, iş alt yapıya gelince, yatırıma gelince sınıfta kaldı.

***

Ama asıl suçu elbette SEDAŞ’ta aramamak gerekiyor.

Asıl suçlu, ona o ihaleyi verip sonrasını denetlemeyende.

Hesabını sormayanda.

Bir değil, iki değil, üç değil.

Azıcık yağmur yağsa mutlaka bir yerde elektrikler kesiliyor.

Elbette hesabını soran da olmayınca aynı tas aynı hamam devam ediyor.

Vatandaş donuyormuş, sanayici iş yapamıyormuş, insanlar iş kaybına uğruyormuş kimsenin umurunda değil.

Kara düzen devam ediyor.

***

Ve bu iş gerçekten kabak tadı vermeye başladı.

Birileri artık bu işin hesabını sormalı.

Vatandaşın vergileriyle kurulan santrallerde üretilen elektriği, acımasız fiyatlarla yine vatandaşa satan aracı kurumlar işini doğru düzgün yapmalı.

Hiç para harcamadan dünyanın parasını kazanmamalı.

***

Elma armut değil bu.

Elektrik.

‘Seni beğenmedim, başkan yerden alayım’ desen alamazsın.

Yani temel insan hakkı.

Yıl olmuş 2021 bizim yaşadığımız şeye bak.

Vallahi ben utanıyorum, asıl utanması gerekenler ise utanmıyor.